اين دو دانشمند آمريكايي در فاصله 1901 تا 1905 نظريهاي را عرضه كردند كه براساس اين
2-1 : نظريات چمبرلين و مولتن
نظريه در اثر عبور ستارهاي از نزديك خورشيد، در اثر نيروي جاذبه زايدهاي از خورشيد به سمت ستاره خارج شده و دماي زياد گازهاي تحت فشار آن سبب ايجاد انفجارات متعدد شده و قسمتهاي سنگينتر اين قطعات جدا شده هسته اوليه سيارات را تشكيل داده است.
3-1 : نظريه جفريز- جنيز:
اين نظريه در سالهاي 1918 و1919 عنوان شد. در اين نظريه فرض ميشود، كه خورشيد در زمان تشكيل سيارات حجم خيلي زيادتري داشته و عبور ستاره ديگري از نزديك آن سبب شده است كه توده باريك و درازي از خورشيد جدا شود. اين توده به علت ناپايداري به قطعاتي تقسيم شده است به هنگام نزديك شدن اين توده هابه خورشيد در اثر نيروي جاذبه خورشيد قسمتهايي از بعضي سيارات جدا شده و اقمار آنها را تشكيل داده است.
4-1 : نظريه راسل:
راسل منجم امريكايي در سال 1935 پيشنهاد كرد كه ممكن است خورشيد در بدو امر يك ستاره دوتايي و ستاره دومي به مراتب از خورشيد كوچكتر بوده است و در اثر برخورد بين اين ستاره كوچك و ستاره اصلي سيارات منظومه شمسي بوجود آمدهاند.